TERAPIA DZIECKA

Terapia pedagogiczna - co to jest?

Często trudności w uczeniu się wynikają z Dzieci mające specyficzne trudności w uczeniu się (dysfunkcje rozwojowe, dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia, trudności w opanowaniu czytania i pisania) , potrzebują specjalistycznej terapii aby móc lepiej funkcjonować tak w środowisku szkolnym, szczególnie edukacyjnym, jak i domowo-społecznym. 

Działania obejmują diagnostykę i działanie na wszystkich płaszczyznach funkcjonowania dziecka. 

Cele terapii pedagogicznej  

Nadrzędnym, najważniejszym celem terapii pedagogicznej jest stymulowanie ogólnego rozwoju dziecka – umysłowego, psychicznego, emocjonalnego i poznawczego. 
Poszczególne, pozostałe mniejsze cele terapii to: wzmacnianie pozytywne dziecka, dodawanie wiary we własne możliwości, wyrabianie odpowiedniego podejścia do obowiązków szkolnych, syntetyczności i odpowiedniej motywacji do pracy, ułatwianie opanowania materiału przewidzianego na danym etapie edukacyjnym, poprzez korygowanie zaburzonych sfer. 
W procesie terapii pedagogicznej terapeuta zwraca szczególna uwagę na usprawnianie u dziecka jego percepcji wzrokowej i słuchowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci wzrokowej i słuchowej, sprawności ruchowej zarówno w obrębie motoryki małej – sprawności ręki, jak i motoryki dużej, dotyczącej całego ciała, usprawniania grafomotorycznego, ćwiczenia koncentracji uwagi i orientacji w przestrzeni. 
Zajęcia odbywają się indywidualnie – terminy do uzgodnienia, 
koszt-80,00 zł/50 min

Dla kogo terapia ręki?

Dla dzieci, które:

-nie lubią rysować,
-mają kłopoty z cięciem, lepieniem, wiązaniem sznurowadeł, zapinaniem guzików,
-kreślą niedokładne szlaczki, literki,
-nieprawidłowo trzymają ołówek, ściskają go za lekko, lub za mocno.

Na czym polega terapia ręki?

Nie są to zajęcia na których tylko kreśli się szlaczki. Odbywają się na dużej sali do ćwiczeń ruchowych.

Pracując nad rączkami pamiętamy, że trudności z motoryką małą mają swoje podłoże w:
-złym przystosowaniu posturalnym,
-nieadekwatnym napięciu mięśniowym,
-osłabionych mechanizmach równoważnych,
-problemach z czuciem powierzchniowym,
-problemach z percepcją wzrokową,
-problemach z koordynacją wzrokowo-ruchową.
Pracując nad trudnościami manualnymi dziecka należy skupić się na funkcjonowaniu całego ciała, nie tylko dłoni czy ręki.

Przyczyny niskiej sprawności ręki:

Przyczyn niskiej sprawności ręki, a co za tym idzie, niechęci do rysowania może być wiele.  Czasem należy zastanowić się czy:

-Czy dziecko jest ogólnie sprawne ruchowo? Na przykład czy jeździ na hulajnodze, rowerze, kopie i rzuca piłkę, stanie na jednej nodze itp.?  Braki w tzw.  dużej motoryce przekładają się na ruchy drobne ręki.

-Czy potrafi się samodzielnie ubrać (skarpetki!) , zapiąć guziki, połączyć ze sobą klocki?

-Czy dziecko prawidłowo siedzi, czy podczas rysowania ma podparcie nóg?  Jeśli pomimo to często się zsuwa z krzesła, lub podpiera ręką,  to całą swoją energię dziecko zużywa w utrzymaniu prawidłowej postawy, szybciej się męczy, rozprasza.

-Jak pracuje łopatka malucha? Brak prawidłowej aktywności łopatki pociąga za sobą nieprawidłowości w pracy ręki.

-Czy dziecko nie przejawia zaburzeń ze strony układu dotykowego? Może wtedy ściskać kredki za mocno lub za lekko.

-Czy nie ma problemów z zakresu percepcji wzrokowej? Prawidłowy wzrok, ale też prawidłowa kontrola wzrokowa wykonywanych czynności, umiejętność śledzenia wzrokiem są warunkiem dobrego rozwoju motoryki małej.

-Czy umie się skoncentrować choć chwilkę? Czy nie rozprasza go wszystko wokół?

-Czy rozwoju ruchowego  nie utrudniają przetrwałe odruchy niemowlęce?

Jeśli podejrzewamy, że odpowiedź twierdząca na któryś z powyższych punktów dotyczy naszego dziecka to warto skorzystać z pomocy specjalisty. 

Metody terapii
Mimo, że przyczyny autyzmu nadal nie są do końca poznane, to istnieje szereg metod terapii, które wspomagają rozwój osób z autyzmem. Autyzm czy szerzej spektrum autyzmu to nie jest choroba, którą można wyleczyć (przynajmniej w świetle aktualnej wiedzy naukowej) lecz zaburzenie, którego natężenie można zmniejszać z pomocą metod terapeutycznych. 

 
Obecnie istnieje wiele metod dedykowanych do terapii dla osób ze spektrum autyzmu, wspomagających rozwój w różnych płaszczyznach.
Należy jednak pamiętać, że istnieją pewne uniwersalne zasady terapii osoby z autyzmem:
1.    Dobro osoby z autyzmem, poszanowanie jego odrębności, autonomii
2.    Rzetelna diagnoza mocnych stron oraz obszarów do pracy, z niemniej ważną systematyczną ewaluacją postępów i aktualizowania planu terapeutycznego
3.    Stałe pytanie – jaki jest cel? Czy to czego właśnie uczę dziecko przyda mu się w życiu dorosłym? Czy dzięki temu dziecko stanie się bardziej samodzielne, będzie umiało o siebie zadbać, będzie miało przyjaciół?
4.    Każda osoba ze spektrum autyzmu powinna być pod stałą opieką lekarza psychiatry
5.    Podawanie leków, suplementów i innych popularnych środków zawsze należy konsultować z lekarzem i/lub lekarzem psychiatrą
Dwa główne podejścia w ramach których można odbyć terapię to podejście behawioralne oraz podejście rozwojowe. Różnią się one założeniami oraz stylem pracy. Część elementów jest zbieżna w obu podejściach, a coraz więcej terapeutów oraz rodziców stara się próbować różnych rozwiązań, łączyć różne metody poszukując tych, które najbardziej odpowiadają indywidualnym potrzebom osoby z autyzmem.

Trening Słuchowy Neuroflow umożliwia poprawę sprawności wyższych funkcji słuchowych. Program ten został opracowany na podstawie najnowszych badań naukowych z obszaru neurorehabilitacji, audiologii i neurologopedii w celu usprawnienia możliwości komunikowania się i uczenia się w oparciu o bodźce słuchowe.
Przeznaczony dla pacjentów już od 4 roku życia! 



Co to są zaburzenia przetwarzania słuchowego (APD) ?
APD to nieprawidłowości w przetwarzaniu słuchowym na poziomie nauronalnym (zaburzenia w funkcjonowaniu neuronów). Są zespołem objawów wynikających z różnego typu zaburzeń w obrębie ośrodkowej części układu słuchowego i występują pomimo prawidłowej czułości słuchu. Pacjenci mają dobre wyniki badania słuchu. Co ciekawe dzieci z APD niejednokrotnie słyszą nawet bardzo ciche dźwięki, a mimo to mają kłopoty ze zrozumieniem mowy w hałasie i koncentracją uwagi słuchowej.
Zaburzenia te obserwowane są u dzieci, które:
- mają kłopoty w nauce (dysleksję) na podłożu słuchowym,
- miały opóźniony rozwój mowy, lub długo utrzymującą się wadę wymowy,
- robią wrażenie, że nie rozumieją poleceń i nie zawsze słyszą co się do nich mówi,
- zachowują się jak dzieci z niedosłuchem.
 
Kiedy podejrzewamy APD u dziecka?
Kiedy pomimo prawidłowej inteligencji dziecko prezentuje poniższe objawy:
- trudności w rozumieniu mowy w pomieszczeniach o dużym pogłosie,
- myli podobnie brzmiące wyrazy,
- ma problemy z dłuższym utrzymaniem uwagi i koncentracji słuchowej,
- ma trudności w zrozumieniu kilkuetapowych poleceń, wypowiedzi lub opowiadań,
- wyłącza się i wykazuje objawy zmęczenia przy długotrwałym słuchaniu,
- ma kłopoty z zapamiętywaniem informacji przekazanej kanałem słuchowym.
 
Na czym polega Aktywny Trening Słuchowy Neuroflow?
- diagnoza opiera się na behawioralnych testach psychoakustycznych, dzięki którym specjalista ocenia sprawność przetwarzania słuchowego (badanie wyższych funkcji słuchowych),
- terapia to zindywidualizowany program terapeutyczny przygotowany przez specjalistów w tym zakresie,
- trening odbywa się w domu dziecka pod nadzorem rodziców (3 razy w tygodniu po około 20-25 minut),
- trening podzielony jest na 3 etapy – całkowity czas trwania treningu to 12-18 tygodni.
 
Efekty Aktywnego Treningu Słuchowego:
- lepsza wyrazistość mowy,
- podwyższenie możliwości słuchowych, lepsza autokontrola słuchowa (niezwykle ważna przy wdrażaniu poprawnej wymowy do spontaniczności),
- dłuższa uwaga,
- poprawa w zakresie pamięci słuchowej,
- poprawa w zakresie prozodii mowy (melodia, akcent, intonacja),
- uspokojenie (emocjonalne oraz w zakresie ciała - mniej współruchów),
- lepsze wyniki w nauce wynikające z większych możliwości słuchowych dziecka.